Onze vader . . . .

We gaan even terug naar het "loden tijdperk". Sinds 1455 wordt er voor het drukken gebruik gemaakt van losse letters. De verschillende letters werden in een drukraam gespannen en vormden zo de drukvorm van een krantenpagina, geboorte kaartje of een bladzijde uit een boek. Klein loden staafjes werden aan de bovenkant voorzien van het letterbeeld. Een bedrijf die de drukletters maakte was o.a. Tetterode. De laatste laatste lettergieter stopte in de jaren '80. In deze periode vervaardigden de graveerders van Tetterode als relatiegeschenk het beroemde 10-punt letterstaafje: op een vlak van 10 punten – of 3,76 mm in het vierkant – werd het Onze Vader ondergebracht; het letterbeeld was 0,154 mm hoog. De graveerders werkten ‘s nachts als er geen trams reden, zodat hun werk niet door trillingen werd verstoord.

Waterijs

In mijn jeugd waren de ijsjes alleen voor de zomer. 's Winters hadden we vaak een geïmproviseerde ijsjes. We "plukten" ergens een ijspegel vandaan en genoten heerlijk van ons waterijsje. Vanmorgen kwam in in Hoenderloo deze steen met waterijsjes tegen.

rijp . . .

Niet helemaal conform de opdracht. Vanmorgen na de nachtvorst rijp gehad. De bomen die ik voorhanden had waren onrijp, het blad van de hortensia was rijp . . . . uhm berijpt.

Met zijn allen . . .

Alleen is het maar een klein flakkerend schijnsel. Hoe meer ze samenwerken hoe groter dat het licht is.